Is er een grens aan je kinderwens?

Interview met Marianne van der Peet

Waarom je eigen verdriet weer oprakelen en een coaching praktijk beginnen voor mensen met een kinderwens?

“Eigenlijk doordat het in mijn eigen familie weer op mijn pad kwam. Mijn zus werd oma en dat had wat voeten in aarde in haar gezin. Haar dochter was zwanger, terwijl haar zoon en zijn vrouw al een paar jaar bezig waren om kinderen te krijgen. Dit zorgde voor pijnlijke situaties in haar gezin en zij vond het lastig daarmee om te gaan. Ik raakte met haar in gesprek daarover en merkte dat ik haar daarmee hielp. Ze kreeg meer begrip voor alle betrokkenen en kon er daardoor er beter zijn voor hen. Dat bracht mij op het idee voor mijn coachpraktijk.”

Een hele nieuwe wending in je carrière

“Mijn verlangen om werk te gaan doen wat er werkelijk toe doet, heeft ervoor gezorgd dat ik gestart ben met Pura Vida. Mijn oud collega’s vroegen allemaal bij vertrek ‘ga je nu eindelijk een eigen coachpraktijk starten?’ Ik vond dat een lastige vraag, omdat er velen mij al voor gingen en ik daarom op zoek was naar een manier waarmee ik me kon onderscheiden. Met Pura Vida Kinderwens hoop ik beide gevonden te hebben.”

Hoe zit het met het taboe om over een kinderwens te spreken als het niet lukt?

“Het hebben van een kinderwens wordt vaak nog wel gedeeld maar toch willen koppels (of vrouwen alleen) het vaak voor zichzelf houden. Als het dan niet lukt, komen er andere gevoelens bij zoals verdriet, soms ook schaamte en kom je ook voor lastige keuzes te staan. Eigenlijk kies je iedere keer weer opnieuw als je weer voor een andere behandeling gaat.

Verder word je er dagelijks mee geconfronteerd. Je ziet mensen met kinderen en jouw vrienden krijgen wel kinderen. Je moet naar kraamvisites. Overigens kan je hier niet generaliseren: iedereen gaat er op een eigen manier mee om.

Wat kun jij betekenen voor mensen met een kinderwens?

“Pura Vida Kinderwens is er voor wensouder(s), ouders en direct betrokkenen.

Dit is breder: van het moment dat je alleen of samen nadenkt over ‘willen wij kinderen ?’ tot aan jouw laatste levensfase waarin je er nog steeds mee geconfronteerd wordt dat je geen kinderen hebt.

En alles wat daar tussen zit: eventuele vruchtbaarheidsbehandelingen, adoptie, verlies van één of meerdere kindjes.

Ook voor familieleden of betrokkenen die het moeilijk vinden zoals in mijn voorbeeld mijn zus.

Samen kijken we hoe je,, ondanks de tegenslagen, het verdriet en/of verlies, weer een rijk leven met voldoening kunt leiden.”

Wat is het moeilijkste om te accepteren als een kinderwens niet uitkomt?

Op de momenten in ieders leven dat dit speelt: voor vrouwen ook het moment dat ze niet vruchtbaar meer zijn en daarna de overgang. Ook als je weer ziet dat familie en vrienden grootouder worden. Tot aan je laatste levensfase en jouw overlijden (je moet echt zelf aan het stuur blijven en voor jezelf zorgen). Klinkt allemaal misschien heftig maar ik denk dat dat wel de rode draad is wat de omgeving letterlijk vergeet.”

Je had zelf ook een kinderwens. Kun je daar iets over vertellen?

“Ja ik ben ervaringsdeskundige en dat helpt in deze wel. Ik ben zelf van mijn 27^e -41^e bezig geweest met de invulling van mijn kinderwens. Dit was een heel eenzaam proces wat ik moeilijk kon delen. Eerst de vraag ‘wil ik wel kinderen ?’ die toen ik daarvoor uitkwam het einde van mijn relatie betekende.

Daarna heb ik in mijn huwelijk deels voor drie kinderen van mijn partner gezorgd en dat zorgde voor een sterkere wens om zelf biologisch moeder te worden.

Na twee hersteloperaties van mijn man en ook de start van een vruchtbaarheidstraject samen, bleek hij toch geen kinderen meer te willen. Medeoorzaak van onze echtscheiding waarna ik echt overwogen heb om het alleen te gaan doen. Vervolgens kreeg ik een vrouwelijke partner en nadat we daar uitgebreid bedenktijd voor genomen hadden, wilden we samen ook kinderen. Dan komt je uiteraard in de vruchtbaarheidstrajecten terecht.

Ik ben zelf eiceldonor geweest zodat we sneller donorzaad beschikbaar zouden krijgen. Bleek later erg omstreden maar werd in die tijd gebracht als: ‘jij doet iets goeds voor een ander en een ander voor jou’.

Voor een vrouw betekent dit een IVF traject. Daarna kon ik met IUI (intra-uteriene inseminatie) behandelingen, ondersteund door hormonen proberen zwanger te worden. Dit is uiteindelijk één keer gelukt, met helaas na ruim zes weken een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, die mij bijna fataal werd.

We zijn daarna nog een tijdje doorgegaan totdat ik op een gegeven moment toch heb aangegeven dat het op was. Al met al heeft dit een behoorlijke impact gehad op mijn leven, relaties en ook werk.

De diversiteit aan ervaring en situaties waar ik voor ben komen te staan, maakt dat ik open minded het gesprek in kan gaan.”

—————KINDEREN KRIJGEN IS NIET ZO VANZELF SPREKEND ——————-

Hoe reageert je omgeving op de praktijk Pura Vida?

“Ik krijg verwonderde reacties omdat veel mensen er nog niet eerder van gehoord hebben. In mijn directe omgeving krijg ik ook wel reacties van vrouwen die aangaven ook ervaringsdeskundige te zijn, wat ik zelf ook niet wist. Een volgende reactie is: het is wel een gevoelig onderwerp dus je moet het echt wel hebben van mond op mond reclame. Voor mij is het belangrijk dat mensen niet te lang met hun hulpvraag blijven rondlopen. Ik heb op bepaalde momenten ook passende hulp ingeschakeld en daar ben ik nu nog steeds heel blij mee.”

Een coaching traject kan in een campingbus, wandelend of op locatie..

“Een traject start altijd met een intakegesprek omdat ik het belangrijk vind dat er een klik is tussen ons. Tenslotte loop je toch een tijdje samen op. Verder is coaching maatwerk dus ik kan dan ook beter een inschatting maken van wat er nodig is. Voorkeur voor dit gesprek is face2face maar gezien de huidige situatie met Covid kan dit ook met beeldbellen.

Sommige mensen vinden het prettiger om naast elkaar te lopen tijdens de gesprekken, dan kunnen we bij mij langs de Maas wandelen.

Ook kan ik naar je toekomen (als je zelf een goede ruimte hebt) of met mijn Camperbus en dan zoeken we een mooie plek en maken we gebruik van de camper en de omgeving. Als je wat verder weg woont kunnen we ook ‘in between’ afspreken: en een locatie boeken.”

Kun je iets vertellen over de workshops die je aanbied?

“Samen weet je meer dan alleen en de ervaring van anderen kan jou ook verder helpen. Vandaar dat ik ook workshops organiseer en die ontwikkel ik naar behoefte. Een ‘wonderwandeling’ voor en met medegenoten, waar je met elkaar diverse oefeningen doet in de natuur en er ruimte is om ervaringen te delen. ‘Een plekje om te eren’, voor degene die een kindje hebben verloren of ongewenst kinderloos blijven. Hier maak je een eigen (herdenkings)symbool of een plekje in je huis.

Pura Vida. Waarom deze naam?

“Na diverse omzwervingen qua namen met diepzinnige betekenis liep ik langs mijn camperbus en daar heb ik een bordje Pura Vida uit Costa Rica achter het raam staan. Pura Vida betekent letterlijk ‘puur leven’ maar zegt ontzettend veel over hoe de Costa Ricanen in het leven staan.

Ik vind dat alles zeggend: Met Pura Vida wordt bedoeld dat je moet genieten, alles uit het leven moet halen, dat iets mooi is of ‘full of life’. Het is echt een levensinstelling en ik denk dat met name dat de kunst van leven is: puur en intens leven en dat je er ook echt van geniet en in het moment bent. Dat is mijn boodschap met “Pura Vida.”

Wil je na het lezen van dit interview kennismaken met Marianne van der peet neem dan contact met haar op.

Telefoon: 06-22601554

www.puravida-kinderwens.nl