Over Diana Peters van BewustZijnenzo

Voordat ik het magazine bewustZijnenzo begon, wist niet of ik de grote stap wel zou nemen om echt een magazine te beginnen. Zou ik dat wel durven?

Ik werkte in loondienst en dat gaf mij zekerheid. Wat nu? Ik vroeg om een teken. ‘’Lief universum, als het voor mij bestemd is om een magazine te beginnen, geef mij dan een teken. Laat mij een uil zien, zodat ik weet dat dit de juiste weg is.”

Ik liep vaak in het bos dus die kans zou er zijn. Plus de uil is mijn krachtdier in het sjamanisme.

Er was geen uil te bekennen. Weken niet. Nergens niet. Zelfs geen ‘Oehoe’ geluid.

Misschien is om een uil vragen ook wel erg veeleisend. Je ziet een uil niet zo vaak. Aan de andere kant, als het universum het magazine echt ziet als mijn levensmissie, dan zouden ze me wel een uil laten zien! Zo stond ik erin.

Ik was druk bezig met mijn werk en veel onderweg. De feestdagen kwamen eraan, kerst, nieuwjaar en gezelligheid.

Ik had nog één afspraak voordat de kerstvakantie zou beginnen en er werd gevraagd of ik even in de wachtruimte wilde wachten. Ik keek snel naar de gemiste berichtjes op mijn telefoon en stopte daarna de telefoon terug in de tas.

Verveeld keek ik een beetje rond in de wachtruimte. Mijn afspraak was bij een logopedist. Terwijl ik zo rond keek, zag ik opeens de tekeningen aan de muur.

Het waren Uilen!

Niet één of twee…maar de muur hing vol met uilen. Waarom weet ik niet. Misschien was er een tekenwedstrijd.

Ik zag een uil voor me, achter me… links van me… rechts. Ik moest er een beetje om lachen en ik kreeg zelfs tranen in mijn ogen. Ik was omringd door uilen.

Een teken van het universum kan soms anders zijn, anders dan dat je had verwacht of zelf had bedacht.

Voor mij waren de getekende uilen een teken…. Ik besloot de grote stap te nemen en het magazine bewustZijnenzo uit te brengen. Ik woon alleen en ik heb geen kinderen. Door het magazine heb ik mijn missie in het leven gevonden.

Ondertussen zijn we vier jaar verder en krijg ik veel mooie reacties over alle thema’s in het magazine. Daar ben ik erg dankbaar voor.

Liefs, Diana

Dit was de eerste editie