Ik verloor mijn dochter, een trauma dat mijn leven veranderde

In 1994 ben ik bevallen van mijn oudste zoon. Dolgelukkig was ik met hem. Ik kon hem alle liefde geven, die ik nooit had gehad.

Ik nam mij voor: ik word niet zoals mijn moeder, ik ga het anders doen. Wellicht herken je dat wel, dat je dan toch handelt zoals één van je ouders. Dat komt omdat het in jouw systeem zit, in jouw onbewuste. Je spiegelt als het ware, dat wat je kent.

Mijn ouders hebben hun zoon na drie weken verloren aan wiegendood. Ik was destijds twee jaar. Het rouwen en trauma hebben mijn moeder veranderd, haar humeur en haar gedrag.

Dit heeft mijn jeugd en dat van mijn zusje beïnvloed.

Als klein kind ga je je onbewust aanpassen.

Je gaat je afzetten als je niet voldoende en/of niet de juiste aandacht krijgt. Vanaf mijn tweede jaar werd ik een gemakkelijk, lief en zorgzaam kind.

Ik kreeg daar veel complimenten over. Ik ging mijn identiteit ontlenen aan dat zorgzame gedrag. Ik deed zo mijn best, om mijn moeder niet verdrietig of boos te laten zijn. Hoe goed ik ook mij best deed, het was niet genoeg.

Dus ging ik nog beter mijn best doen. Ik cijferde mezelf helemaal weg en werd perfectionistisch. Ik deed er alles aan, zodat mijn moeder niet zo moe en verdrietig werd. Later koos ik voor een beroep in de horeca en koos ik een partner die moederzorg nodig had.

Twee en een half jaar na de geboorte van mijn oudste zoon, werd ik weer zwanger.
Mijn tweede kind een dochter, werd stil geboren na een zwangerschap van 38 weken. Gaaf, niet omstrengeld en gezond.

Op het moment dat ik hoorde: ‘er is iets niet goed’, ben ik uit mijn lichaam getreden.

Gedissocieerd om de pijn, ongeloof, verdriet en alle andere emoties die er waren, maar niet te hoeven voelen. Het is een overlevingsmechanisme wat mij 17 jaar heeft gediend.

Het eerste wat mijn moeder zei, toen ze op bezoek kwam: “Hoe heb je dat nu kunnen doen? Je weet toch hoe ik het heb ervaren”. Haar pijn en trauma van jaren geleden kwamen vanuit haar onbewuste ineens naar buiten.

Zo heftig dat ze dacht, dat mijn broertje in de wieg lag in plaats van mijn dochter. Ze praatte ook tegen hem, in plaats van tegen mijn dochter.

Wanneer je een trauma meemaakt, stopt het leven niet, alles om je heen gaat door.

Wij moesten een uitvaart regelen en ik had mijn zoon die verdrietig was en zorg nodig had. Alles deed ik op de automatische piloot.

Door de dissociatie voelde ik niks. Ik kon geen emoties tonen aan mijn zoon en deed alsof het goed ging. Onbewust deed ik hetzelfde, als mijn moeder. Pas jaren later, kwam dat besef en voelde ik mij schuldig.

Omdat er geen oorzaak was van het overlijden, wilde ik snel weer zwanger worden. Om te bewijzen dat ik wel een gezond kind kon krijgen.

Die negen maanden waren een hel, vol angst en spanning. Dit zorgde ervoor dat ik mij niet kon hechten aan mijn kind.

Na de bevalling kwam al mijn verdriet eruit. Ik kon het niet stoppen.

Ik werd depressief, maar ik moest door. Mijn toenmalige partner kon hier niks mee. De jongste, die mij spiegelde, kreeg diverse ‘stempels’. Zijn gedrag was het gevolg van mijn trauma en de reactie daarop.

Na 17 jaar werd ik door fysieke en mentale klachten gedwongen, om stil te staan en alle emoties te verwerken.

Door verschillende alternatieve therapieën kreeg ik inzicht in rouw en trauma en kwam ik bij mijn kern terecht.

Ik leerde dat falen niet bestaat, dat het leerdoelen zijn.

Dat ik altijd een keuze heb, wat ik doe of denk. En dat een onopgelost trauma, fysieke en mentale klachten geeft.

Door hypnotherapie heb ik mijn moeder op zielsniveau kunnen vergeven. En mijzelf kunnen vergeven. Zonder therapie was dit niet gelukt.

Ik heb de emoties die bij de gebeurtenissen hoorde, kunnen transformeren.

Wat mijzelf compleet heeft veranderd tot de mens die ik nu ben.

Nu help ik anderen met hun rouw en trauma, zodat ze zich vrij kunnen voelen. Wat zorgt voor een veiligere thuissituatie.

Een trauma verwerken heeft een positieve invloed op iedereen en op jouw eigen leven.

Heeft dit iets bij jou getriggerd?

Neem dan vrijblijvend contact met mij op.

Monique verhagen

PAPPILLON THERAPIE & COACHING
Spechtlaan 6 Boekel
Telefoon: 0650615271
Email: monique@papillontherapieencoaching.nl

Papillon therapie en coaching